Микроагрессиялар кейбіреулерге зиянсыз болып көрінуі мүмкін, бірақ олар маргиналданған топтардағы адамдар үшін, әсіресе денсаулық сақтау саласында дұшпандық орта жасайды.
Микроагрессиялар – бұл маргиналды қауымдастықтардағы адамдарды кемсітетін әрекеттер, мәлімдемелер және басқа да мінез-құлық – әдейі емес немесе қасақана. Олар нәзік қорлаудан және адамдардың тәжірибесін жарамсыз етуден бастап, біреудің жеке басына ашық шабуыл жасауға дейін әртүрлі формада болуы мүмкін.
Денсаулық сақтау – пациенттер үшін де, медицина мамандары үшін де микроагрессиялар үшін ең көп таралған параметрлердің бірі. Қара нәсілді әйелдердің жүктілік кезіндегі кемсітушіліктен бастап, жедел психикалық денсаулық сақтау көмегіне жүгінген кездегі нейродивергенттердің қолдауының болмауына дейін бұл мінез-құлық маргиналданған қауымдастықтардағы миллиондаған адамдарға әсер етеді.
Денсаулық сақтау орындарында микроагрессиялар қалай көрінеді?
Денсаулық сақтау жағдайында микроагрессиялардың қандай болатынын жақсы түсіну үшін микроагрессиялардың әртүрлі түрлерін білу пайдалы болуы мүмкін. Осы мінез-құлықтарды бөлшектесек, біз микроагрессияның үш түрі бар екенін көреміз: микроинсулттар, микрошабуылдар және микроинвалидациялар.
Микроинсульттар
Микроинсулт – адамның жеке басын құрметтемейтін, бейсаналық немесе әдейі жасалған дөрекі және сезімсіз пікірлер. Бұл пікірлер көбінесе жыныс, этникалық, тіл және сыртқы түрі сияқты аспектілерге қатысты.
Денсаулық сақтау жағдайында микроинсульттің қандай болуы мүмкін екендігінің мысалы:
Азиялық американдық әйел жаңа дәрігерден босанғанға дейінгі күтімді сұрайды. Бұл оның бірінші жүктілігі, сондықтан ол талқылағысы келетін бірнеше алаңдаушылық бар. Бұл дәрігерге алғашқы сапары кезінде ол оған айтқан алғашқы сөздердің бірі: «Сіздің ағылшын тіліңіз керемет! Қайдансың деп тағы айттың?»
Басқа ықтимал мысалдарға қара нәсілді науқастардың көзқарасы туралы түсініктеме беру, транс пациенттердің сыртқы келбетін талқылау және дәрігердің тәжірибесі туралы жорамал жасау кіреді, себебі олар әйел немесе қара, жергілікті немесе түрлі-түсті адам (BIPOC).
Микрошабуылдар
Микроагрессия – бұл микроагрессияның әдейі түрі және олар әдетте маргиналданған адамға қасақана зиян келтіретін мінез-құлықты қамтиды. Бұл мінез-құлық, әдетте, кемсітушіліктің немесе алдын ала қараудың айқын формалары болып табылады, бірақ олар нәзік немесе ашық болуы мүмкін.
Міне, медициналық қызметке барған кезде біреу бастан өткеруі мүмкін микрошабуылдың мысалы:
Туретта синдромы бар, вокалдық және моторлы тиктерді сезінетін ер адам бос емес жедел жәрдем орталығына келеді. Қабылдау бөліміне барғаннан кейін медбике күту бөлмесінде орын алуын сұрайды. Күту бөлмесіндегі бірнеше адам оның моторикасына үрейленіп, бөлменің екінші жағында отыруды шешеді.
Басқа мысалдарға әйелдер пациенттерімен «кездейсоқ» физикалық байланыс жасайтын ер медицина мамандары, мүгедек пациенттерді күту немесе емтихан бөлмелеріне орналастырудан бас тартқан медицина қызметкерлері және BIPOC дәрігерлерінің қызметінен дауыстап бас тартқан пациенттер жатады.
Микроинвалидациялар
Микроинвалидациялар – маргиналды топтардағы адамдардың тәжірибесі мен жеке басын елемейтін немесе жарамсыз ететін пікірлер немесе әңгімелер. Микроагрессияның бұл түрі денсаулық сақтау әлемінде пациенттер мен мамандар үшін өте кең таралған.
Денсаулық сақтауда микроинвалидацияның қандай болуы мүмкін екендігінің мысалы:
Әйел іші жиі ауырып, ісініп жүргендіктен, бос емес дәрігердің қабылдауына келеді. Ол келгенде бөлмеге асығыс дәрігері, үлкен кісі кіреді. Ол оның алаңдаушылығын әрең тыңдайды, оның ісінуіне қарсы дәрі-дәрмек жазып береді және 2 аптадан кейін бақылауға тапсырыс беруді бұйырады.
Басқа ықтимал мысалдарға кездесуге көлік табу қиынға соғатын мүгедек пациенттерді жарамсыз деп санайтын мамандар және ақ түсті дәрігерлер өздерінің қара әріптестерінің медициналық училищеге түсуі үшін жұмсалған ауыр жұмысты азайтады.
Денсаулық сақтау саласындағы микроагрессиялардың салдары қандай?
Денсаулық сақтау саласындағы микроагрессиялар маргиналданған қауымдастықтардағы адамдарға өте жағымсыз әсер етеді және мұны растайтын көптеген зерттеулер бар.
Мысалы, нәсілдік және этникалық микроагрессиялар BIPOC тұлғаларының денсаулық сақтау нәтижелеріне айтарлықтай әсер етуі мүмкін. Бұл әсіресе жүктілікке күтім жасау және созылмалы ауруларды емдеу сияқты салаларға қатысты.
жылы
Жыныстық және жынысқа негізделген микроагрессиялар LGBTQIA+ қауымдастықтарының мүшелерінің денсаулық сақтау нәтижелеріне де айтарлықтай әсер етуі мүмкін.
Басқасында
Зерттеушілер қатысушылардың 53% гендерлік сәйкестікке немесе жыныстық бағдарға байланысты микроагрессияларды бастан кешіргенін хабарлады. Кемсітушіліктің бұл түрінің әсерлі болғаны сонша, сауалнамаға қатысқандардың 18%-ы болжанған кемсітушілікке байланысты өздеріне немесе жақындарына медициналық көмек сұраудан аулақ болғанын айтты.
Микроагрессиялар сонымен қатар мүгедектер мен нейродивергентті адамдар сияқты басқа маргиналды қауымдастықтардағы адамдардың физикалық және психикалық денсаулығына теріс әсер етуі мүмкін.
Ағымдағы микроагрессияларды қалай түзете аламыз және болашақта болмас үшін?
Микроагрессияларды ашық теріс пікір мен кемсітушілік сияқты шешу өте маңызды, өйткені бұл мінез-құлық денсаулық сақтау кеңістігінде ғана емес, сонымен қатар олар мектептерде, жұмыс орындарында және қоғамның кез келген басқа салаларында кездеседі.
Міне, кейбіреулер
- Рөлдердің әділдігі мен әртүрлілігін қамтамасыз ету: Медициналық мамандардың басым бөлігі ақ түсті, ал денсаулық сақтау рөлдеріндегі әртүрлілік жиі жетіспейді. Біз маргиналданған қауымдастықтардағы адамдарға денсаулық сақтау кеңістігіне кіру үшін тең мүмкіндіктер бергеніміз маңызды.
- Әртүрлілік бойынша ашық диалог жүргізу: Бұл мінез-құлықты өзгертуді бастамас бұрын, біз олар туралы ашық айта білуіміз керек. Әртүрлілік, теңдік және инклюзия (DEI) бастамалары және әртүрлілік тақырыбына арналған бағдарламалау – талқылауға жол ашудың кейбір жолдары.
- Мінез-құлық кодексін құру және сақтау: Микроагрессиялармен күресудің тағы бір маңызды қадамы – осы тәжірибелерді құжаттау және шешу. Мекемелер нақты белгіленген саясатқа ие болып қана қоймай, сонымен қатар оларды бұзған жағдайда адамдарды жауапкершілікке тартуда қатаң болуы керек.
Бұл өзгерістердің көпшілігі институционалдық деңгейде болуы керек, бірақ бұл сіз осы микроагрессиялардың куәгері болсаңыз, өзгеріс жасай алмайтыныңызды білдірмейді.
Егер сіз біреудің осындай мінез-құлық түрлеріне қатысатынын көрсеңіз – сіз пациент немесе пациент болсаңыз да
Әркімнің жынысына, жасына, нәсіліне, этникалық тегіне немесе жеке басына қарамастан, тең медициналық көмекке құқығы бар. Бірақ денсаулық сақтау әлемі микроагрессиялар үшін ең танымал параметрлердің бірі болып табылады және бұл зиянды мінез-құлық көбінесе маргиналды қауымдастықтардағы адамдар үшін денсаулық сақтаудың нашар нәтижелеріне әкеледі.
Егер біз денсаулық сақтаудағы микроагрессияларды шешетін болсақ, біз бастапқыдан бастауымыз керек —
