Флеболиттер дегеніміз не?
Флеболиттер – тамырдағы ұсақ қан ұйығыштары, олар уақыт өте келе кальцинацияға байланысты қатаяды. Олар жиі жамбастың төменгі бөлігінде кездеседі және әдетте ешқандай белгілерді немесе басқа денсаулық проблемаларын тудырмайды.
Вена тастары деп те аталатын флеболиттер сопақ пішінді және диаметрі 5 миллиметрден аз болады. Олар сондай-ақ салыстырмалы түрде жиі кездеседі, әсіресе 40 жастан асқан адамдарда.
Менде флеболиттер бар-жоғын қалай білуге болады?
Флеболиттердің мөлшеріне, орналасуына және санына байланысты сіз ешқашан ешқандай белгілерді байқамауыңыз мүмкін. Кейде олар асқазанда немесе жамбаста ауырсынуды тудыруы мүмкін. Егер ауырсыну өте өткір болса, флеболиттердің орнына бүйрек тастары болуы мүмкін.
Қанға толып кеткен кеңейтілген веналар болып табылатын варикозды веналар флеболиттердің симптомы болуы мүмкін. Олар әдетте тері астында көрінеді және қызыл немесе көкшіл-күлгін түсті болады. Варикозды веналар жиі ауырады.
Флеболиттердің тағы бір жиі кездесетін симптомы – тұрақты іш қату.
Флеболиттер не тудырады?
Егер қандай да бір себептермен тамырда қысым пайда болса, флеболит пайда болуы мүмкін. Бұл варикозды веналарды симптом ғана емес, сонымен қатар флеболиттердің себебі де етеді.
Іш қату сонымен қатар флеболиттердің симптомы және себебі болуы мүмкін. Тіпті ваннаға баруға тырысу да оларды тудыруы мүмкін.
Зерттеулер кәрілік пен жүктілік флеболиттер алу қаупін арттыруы мүмкін екенін көрсетеді.
Олар қалай диагноз қойылған?
Сіздің дәрігеріңіз флеболиттеріңіз бар-жоғын білу үшін рентген немесе МРТ сканерін қолдануы мүмкін. Ультрадыбыстық флеболиттер терінің бетіне жақын болса, оларды да көрсете алады.
Кейде флеболиттерді басқа ұсақ кальцинациялардан, мысалы, бүйректегі немесе несепағардағы тастардан ажырату қиын. Несепағар тасы – несепағарлар арқылы өтетін бүйрек тастарының бір түрі, несепті бүйректен қуыққа апаратын түтіктер. Несепағардағы тастар жамбас сүйегінің төменгі артқы бөлігінде пайда болады.
Флеболиттерден қалай құтылуға болады?
Ешқандай симптомдар тудырмайтын флеболиттер емдеуді қажет етпейді. Бірақ егер сізде ауырсыну немесе басқа белгілер болса, дәрігер емдеу әдістерін қарастыра алады.
Медициналық емдеу
Емдеудің бір нұсқасы – склеротерапия. Ол әдетте варикозды тамырларға қолданылады. Ол флеболиттермен бірге тамырға тұз ерітіндісін енгізуді қамтиды. Тұзды сұйықтық тамырдың ішкі қабығын тітіркендіреді, бұл оның құлап, жабылуына әкеледі.
Кейде склеротерапия эндовенозды лазерлік терапия деп аталатын емдеумен біріктіріледі. Бұл тамырды жабу үшін инеге немесе катетерге бекітілген лазерлік талшықты пайдалануды қамтиды.
Егер бұл емдеу нәтиже бермесе, флеболитті жою үшін операция қажет болуы мүмкін. Бұл әдетте емдеудің басқа нұсқаларын қолданып көргеннен кейін әлі де белгілер болған жағдайда ғана жасалады.
Үйде емдеу құралдары
Флеболиттердің шамалы жағдайлары үшін ауырсыну аймағына жылы, дымқыл шүберек қойыңыз. Жеңілдету үшін мұны күніне бірнеше рет жасау қажет болуы мүмкін.
Қабынуға қарсы препараттар, мысалы, ибупрофен (Адвил) сіздің ауырсынуыңызды жеңілдетуі мүмкін. Егер ауырсыну кетпесе, дәрігерге көрініңіз.
Флеболиттерді қалай болдырмауға болады?
Флеболит қан ұйығышынан басталатындықтан, қан тамырларыңызда басқа тромбтардың пайда болуы ықтимал. Дәрігеріңізбен күнделікті аспиринді қабылдау флеболитке айналуы мүмкін болашақ қан ұйығыштарының алдын алудың қауіпсіз және тиімді әдісі бола ма, жоқ па туралы сөйлесіңіз.
Сондай-ақ күнделікті жаттығулар арқылы тәуекеліңізді азайтуға болады. 30 минуттық жаяу немесе сізді қозғалтатын басқа әрекеттерді орындаңыз.
Жаттығу кезінде ылғалдануды ұмытпаңыз. Суды жеткіліксіз ішу қан қысымын көтеруі мүмкін. Жоғары қан қысымы сіздің тамырларыңызға әсер етуі мүмкін және сайып келгенде, флеболиттердің көбеюіне әкелуі мүмкін.
Тар киім киюден аулақ болуға тырысыңыз, әсіресе белден төмен. Тар киім тамырларыңызға қосымша қысым түсіруі мүмкін.
Болжам қандай?
Флеболиттер қартаюдың жалпы бөлігі болып табылады және ешқашан қиындық тудырмауы мүмкін. Дегенмен, қан айналымы жүйесіндегі кез келген мәселе байыпты түрде қабылдануы керек.
Егер сіз флеболиттер диагнозын алсаңыз, сіз әлі де спортпен айналыса аласыз және көптеген іс-шараларға қауіпсіз қатыса аласыз. Сіз және сіздің дәрігеріңіз не қауіп төніп тұрғанын түсінуі үшін жай ғана суретті түсіріңіз.